Η υπέροχη και ανυπέρβλητη Αθήνα μας!!! [Δείτε το βίντεο]

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Μια ολιγόλεπτη εξαιρετική αποτύπωση της Αθήνας που δυστυχώς η καθημερινότητα δεν μας επιτρέπει να δούμε. Ο Σωτήρης Κωνσταντινίδης μας προσφέρει τη ματιά του για ν’ απολαύσουμε τη λατρεμένη πόλη μας, την πρωτεύουσά μας, που θα πρέπει να την προσέχουμε σαν τα μάτια μας, αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Όμως έχουμε τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να ξεκινήσουμε, δείχνοντας την αγάπη μας για την πόλη των προγόνων μας και την κληρονομιά που μας άφησαν…

Δεν υπάρχει λόγος ν’ αρχίσω να την εκθειάζω την Αθήνα. Είναι αυτή που είναι, με την μακρά ιστορία της, με τα θαύματά της, τις περιπέτειές της, τα έργα της… Υπάρχουν λέξεις και φράσεις λογοτεχνικές κάθε λογής που θα μπορούσα να παραθέσω για να υμνήσω κι εγώ με τον τρόπο μου την πόλη που αγαπώ. Λέξεις και φράσεις λυρικές, δραματικές, εκστατικές, στοχαστικές, ευαίσθητες, ενδοσκοπικές, μυθοπλαστικές, αναλυτικές, προικισμένες με άπειρα στολίδια… Όμως η Αθήνα μας δεν τις χρειάζεται. Για δείτε το υπέροχο βίντεο του Κωνσταντινίδη για να καταλάβετε ότι θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεκτικοί κι ότι κάθε λέξη είναι λίγη για να εκφράσει την ομορφιά. Ο Κώστής Παλαμάς δικαιούται να πει τον δικό του λόγο (Η Φλογέρα του Βασιλιά. Λόγος Έβδομος):

Πρωί, και λιοπερίχυτη και λιόκαλ’ είναι η μέρα,
κ’ η Aθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι.
Tο φως παντού, κι όλο το φως, κι όλα το φως τα δείχνει
και στρογγυλά και σταλωμένα, κοίτα, δεν αφίνει
τίποτε θαμποχάραγο, να μην το ξεδιαλύνης             
όνειρο αν είναι, ή κι αν αχνός, ή αν είναι κρουστό κάτι.
Περήφανα και ταπεινά, κι όλα φαντάζουν ίδια.
Kαι της Πεντέλης η κορφή και τ’ αχαμνό σπερδούκλι,
κι ο λαμπρομέτωπος ναός και μια χλωμή ανεμώνη,
τα πάντα, όμοια βαραίνουνε στη ζυγαριά της πλάσης.              
Kι όλα σιμά τα φέρνεις, φως, κι όλα το φως τα δείχνει

Θέλω να πω ότι σήμερα ζούμε σ’ ένα κόσμο, με γοργό βηματισμό και με άστατο βλέμμα. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι κάτοικοι αυτής της πόλης περνάνε ακραγγίζοντας τα πράγματα στο φτερό και δεν μπορούν να δουν όπως τα είδε η ματιά του φίλου Κωνσταντινίδη. Τα έργα που κληρονομήσαμε δεν είναι βιομηχανικά προϊόντα που κατασκευάστηκαν έτσι που η χρήση τους  να είναι χρονικά περιορισμένη. Η Αθήνα μας έχει ένα αντίκρισμα μόχθου, έχει αξίες ζωής, έχει ακόμη τη ζωτική θερμοκρασία των αιώνων που προσπέρασαν και των ανθρώπων που έζησαν και μεγαλούργησαν. Και το πιο ασήμαντο σ’ αυτή την πόλη είναι σύμβολο. Αν ο πολιτισμός μας άδειαζε τ’ αντικείμενα από τη συμβολική τους σημασία, θα ήταν ένας απάνθρωπος πολιτισμός. Το βίντεο δείχνει την Ακρόπολη και το ρωμαϊκό Ηρώδειο, αλλά προβάλλει τα έργα που άφησαν εκείνοι οι νεότεροι πρόγονοι που αγάπησαν την αρχαία κληρονομιά και θέλησαν να κρατήσουν άρρηκτους τους δεσμούς μαζί της.

Εμείς, σήμερα, τι κάνουμε; Μπορεί να έχουμε τα προβλήματά μας, αλλά δεν δείχνουμε και πολλήν αγάπη για την πόλη μας. Θα έπρεπε ο κάτοικος αυτής της πόλης να φλέγεται  από τον πόθο γι’ αυτήν! Αλλά δεν πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Είναι μερικές φορές που σκέφτομαι ότι οι κάτοικοι της Αθήνας πρέπει να υποστούν ειδική κατεργασία για να γίνουν κάποτε άξιοι φορείς ιδεών και αγάπης. Αλλά για να γίνουν αυτά δεν είναι υπερβολή να πω ότι πρώτα μας χρειάζονται άνθρωποι, που δεν θα την καταστρέφουν την Αθήνα. Πώς θα εξουδετερωθεί η ανθρώπινη μωρία; Εγώ δεν ξέρω. Αυτοί που έχουν την ευθύνη της διοίκησης γενικώς ας βρουν τον τρόπο. Δεν είναι δυνατόν ν’ ανεχόμαστε καταστροφές δημόσιων χώρων, ακρωτηριασμούς έργων, βεβηλώσεις ιερών χώρων, παραμορφώσεις κτηρίων (θυμηθείτε που ένα πρωί που ξυπνήσαμε είδαμε το Πολυτεχνείο βαμμένο στα μαύρα). Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε να μνημειωθεί με αυτόν τον τρόπο το πέρασμά μας από την πόλη μας. Εμείς μπορεί να είμαστε εφήμεροι, η πόλη όμως δεν είναι!!!

Αυτό που έχει σημασία είναι να νιώσουμε την ανάγκη  να συσπειρωθούμε για να ντύσουμε τη ζωή μας στην Αθήνα μας με νέες επίμονες αξίες και να μην επιτρέψουμε να γίνει παρανάλωμα  μιας αδιάφορης κι απρόσωπης κτηνωδίας.

• Λεζάντα κεντρικής φωτογραφίας: ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Σπύρος (1902 – 1985), ‘H Αθήνα κι ο Λυκαβητός’ 1978. Μικτή τεχνική σε καμβά  επικλμ σε ξύλο 64×101 εκ

πηγή: timesnews.gr